Solitude is the profoundest fact of the human condition. Man is the only being who knows he is alone.
- The Labyrinth of Solitude, 1950. Author: Octavio Paz
19 March 2009
11 March 2009
06 March 2009
paalam
nung bata pa kami ng kapatid ko, lagi kaming nagsasoundtrip...
kanikanina lang, nagtext sa akin ang kapatid ko.
tedons, wala na si francism.
nalungkot ako.
wala akong masabi.
Alay
-Imago
Mamaalam Tala kong may ngiti
Saglit lamang May huling habilin
Sa gitna ng 'yong paglalakbay
Sa dako mong ihihimlay
Dalhin ang payapa't Pangakong wagas.
Patawad.
Koro:
May lunas pa raw Nananamlay mong diwa
S'yang may gamay Ng malay mong tilang, Hiram.
Itong minamata Daang tinitimbang,
Dala, tangi kong Alay.
Mamaalam Sa mundong kay lupit
Sadya kayang Nilihis ka sa pait
Sa gitna ng 'yong paghihimlay
Mangako kang maghihintay
Dalhin sa paglitis Taglay na tamis.
Paalam.
kanikanina lang, nagtext sa akin ang kapatid ko.
tedons, wala na si francism.
nalungkot ako.
wala akong masabi.
Alay
-Imago
Mamaalam Tala kong may ngiti
Saglit lamang May huling habilin
Sa gitna ng 'yong paglalakbay
Sa dako mong ihihimlay
Dalhin ang payapa't Pangakong wagas.
Patawad.
Koro:
May lunas pa raw Nananamlay mong diwa
S'yang may gamay Ng malay mong tilang, Hiram.
Itong minamata Daang tinitimbang,
Dala, tangi kong Alay.
Mamaalam Sa mundong kay lupit
Sadya kayang Nilihis ka sa pait
Sa gitna ng 'yong paghihimlay
Mangako kang maghihintay
Dalhin sa paglitis Taglay na tamis.
Paalam.
Subscribe to:
Posts (Atom)